Pierwszy ciążowy kryzys?

Dziś w nocy zaliczyłam chyba mój pierwszy ciążowy kryzys. Obudziłam się w nocy, oczywiście zaliczyłam toaletę. Chciało mi się spać, ale miałam już dosyć spania na lewym boku, niestety wszelkie próby ułożenia się w innej pozycji sprawiały, że źle się czułam - przy czym nie wiem już sama, czy to psychika tak na mnie działa (zakodowałam sobie już że ten lewy bok jest najlepszy dla dziecka), czy rzeczywiście jak tylko kładłam się na plecach to robiło mi się jakoś słabo. 

W każdym razie próbowałam się jakoś ułożyć na tym lewym boku i zasnąć. Wtedy moim kocurom zachciało się bawić - no i rozpoczęły gonitwy po całym mieszkaniu, oczywiście również po naszej sypialni. Kilka razy wstawałam, w końcu wygoniłam je z sypialni i zamknęłam drzwi. Znowu zaczęłam układać się na tym lewym znienawidzonym już boku i pomyślałam, że zaczynam mieć dosyć tego 'błogosławionego stanu'. O mało tego nie wykrzyczałam ;)

Później jeszcze obudziło mnie skakanie któregoś kota na klamkę - na szczęście wtedy Marcin wstał i jakoś przemówił kotom do rozsądku ;)

Co w tym wszystkim najdziwniejsze: obudziłam się rano, jak Marcin wstawał. I położyłam się na plecach. I zasnęłam bez problemu! Później jeszcze zaliczyłam drzemkę na prawym boku - też się dało! No ale w nocy tak spać nie mogłam. I bądź tu człowieku mądry! :-)

Na szczęście po całkowitym przebudzeniu po nocnym kryzysie nie było ani śladu. Przypomniałam sobie że jest sobota, a mnie czeka dziś Baby Shower :-) także wracam do pracy i mam nadzieję, że takich kryzysów będę mieć jak najmniej!