Olek w pociągu

Kilka tygodni temu wpadłam na dość szalony pomysł: wyprawę pociągiem do stolicy. Z Olkiem. Sporo osób pukało się w głowę, jak o tym słyszało. Tuż przed podróżą ja też byłam zestresowana na maksa i byłam o krok od rezygnacji z podróży. Ale pojechaliśmy i nie żałuję!

Kiedy dowiedziałam się o ciąży, zarejestrowałam się na forum ciążowym. Z dziewczynami - 'majóweczkami', czyli mamami które tak jak ja urodziły w maju - 'znamy się' więc już prawie rok. Najpierw wspólnie przeżywałyśmy nasze ciąże, kompletowałyśmy wyprawkę, stresowałyśmy się porodami... teraz zachwycamy się naszymi dzieciakami, wspieramy się w chorobach dzieci, czasem narzekamy, a czasem chwalimy się tym, co robimy oprócz bycia mamami. Często mówimy sobie rzeczy, o których nie wie nikt inny. Kiedy więc kilka tygodni temu ktoś rzucił propozycję spotkania w Warszawie, pomyślałam 'Jasne!'. 

Olek podróżnik! Jedziemy do stolicy na spotkanie majowych mam! Będzie wesoło! #Aleksander #podroznik #instadziecko #instamatki #pkp #pkpwieziemnie #pociag #warszawa #stolica

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika Katarzyna Przepióra (@katipe13) 22 Paź, 2015 o 11:40 PDT

Do Warszawy postanowiłam dostać się z Olkiem pociągiem. Kiedy zabrałam się do sprawdzania połączeń okazało się, że kupując bilet na pociąg Intercity odpowiednio wcześniej możemy dostać nawet 30% zniżki. Dzięki temu za bilet dla nas zapłaciłam jedynie 29 zł (dzieci do 4 roku życia mają zniżkę 100%).

Na powrót umówiłam się z Olka chrzestną, która tego dnia wracała z Warszawy. Jedynym minusem tego rozwiązania było to, że musiałam wziąć ze sobą również fotelik samochodowy. No i oczywiście wózek dla Olka. 

Tym, co mnie przerażało, było wejście i wyjście z pociągu z tym całym ładunkiem. Sama nie dałabym rady, nawet gdybym miała tylko wózek. No ale od czego są maślane oczy i piękny uśmiech? :-) 

Do pociągu pomógł mi wsiąść Marcin - tyle że musiał od razu wysiadać, żeby pociąg nie odjechał z nim. Jak chciałam ruszyć korytarzem w stronę mojego przedziału to okazało się, że drzwi w pociągu są za wąskie i nie mieszczą mi się w nich tylne koła wózka (wybrałam się do Warszawy spacerówką Bebetto Silvia)... na szczęście od razu za mną do pociągu wszedł konduktor i jego dwóch młodych uczniów. Panowie od razu ruszyli do pomocy. Wzięli ode mnie fotelik i wózek, a ja z Olkiem poszłam do przedziału. Panowie odkręcili tylne koła i przestawili wózek na drugi koniec wagonu, po czym przesadzili mnie do przedziału również na końcu wagonu. Zarezerwowali też dla mnie cały przedział, tak aby nikt się do nas nie dosiadł. I od razu powiedzieli żebym się nie stresowała, bo w Warszawie również mi pomogą. 

Podróż minęła nam bardzo szybko i przyjemnie. Fotelik samochodowy bardzo się przydał - ustawiłam go na podłodze, wsadziłam w niego Olka i ten nawet usnął (a fotelik sam się bujał ;)). jak Olek się obudził, to trochę posiedział u mnie na kolanach, trochę go ponosiłam - i już byliśmy w Warszawie. Panowie z obsługi pociągu również mi pomogli przy wyjściu.

Poruszanie się po Warszawie byłoby ciężkie z wózkiem i fotelikiem, dlatego fotelik zostawiłam w dworcowej poczekalni. I wraz z jeszcze jedną majóweczką tramwajem pojechałyśmy na miejsce naszego spotkania. Po drodze miałyśmy do pokonania całkiem niezła liczbę schodów - niekoniecznie ruchomych. Przydały się umiejętności wciągania i ściągania wózka po schodach, chociaż w kilku sytuacjach przechodzący ludzie sami zaoferowali pomoc, z której oczywiście chętnie korzystałyśmy.

Niestety brakło nam czasu na pozowanie ;)

Po spotkaniu znowu wsiedliśmy do tramwaju, pospacerowaliśmy po Złotych Tarasach i wróciliśmy autem do domu. Olek był trochę marudny i dopóki nie usnął w aucie musiałam się trochę nakombinować, żeby nie płakał. Gdybyśmy wracali pociągiem to tego problemu by nie było - bo mogłabym wziąć go na ręce i ponosić. 

Podsumowując: podróż pociągiem z takim niemowlakiem to naprawdę super sprawa! Dziecko nie siedzi ciągle w jednej pozycji, można je wziąć na kolana, ponosić, przebrać - a pociąg ciągle jedzie! A jeśli trafi się  na tak pomocną obsługę, na jaką trafiłam ja, to już w ogóle nie ma się czym stresować!